اخبار

نامه وارده

به نام هستی بخش

بزرگان نلغزند در هیچ راه                             در  آغاز کار تدبیر پایان کنند

من عصمت دوستی ، دانش آموز رشته انسانی ، یک سال قبل ، یعنی دوره پیش دانشگاهی را با کانون آغاز و سپری کردم . البته در ابتدا نظر خوبی نسبت به کانون آمدن نداشتم ، اما همواره به دنبال راه درست می گشتم که بتواند به درس خواندن انسجام بخشد . تا قبل از ثبت نام در کانون تصور می کردم که فقط عده ای خاص می توانند در کنکور قبول شوند که من خودم را جز آنها به حساب نمی آوردم .وقتی می دیدم اکثر دوستانم کانونی هستند و با چه شوری از کانون حرف می زنند دوست داشتم من هم این تجربه را داشته باشم . با شروع این تجربه هر چه بیشتر از کانونی بودنم می گذشت ، من خودباوری را بیشتر احساس می کردم و از تصمیمم راضی بودم . هر گاه از درس خواندن و طولانی بودن مسیر کنکور خسته می شدم، مجله های کانون را مطالعه می کردم ، روش ها را می دیدم ، روش های درست را و به جدیتم افزوده می شد ، استفاده از دفتر برنامه ریزی تاثیر فوق العاده اش را به من نشان داد ، چیزی جز درس خواندن برایم مهم نبود و این انرژی مثبت به من می داد . انگار کانون برایم جزو روزمرگی ها شده  بود ، اما حیف از سال های تحصیلی که گذشت و کانونی نبودم . کانون باعث شد که دانش آموزان مناطق محروم این محرومیت را نادیده بگیرند و با انگیزه و مصمم موانع را کنار گذاشته و فقط به پیروزی بیندیشند . تاسیس کانون توسط آقای قلم چی کاری خردمندانه و خیرخواهانه در کشور و گسترش آن با مدیرهای توانای مناطق امید را در قلب های دانش آموزان زنده کرد ، یاد چنین انسان های در ذهنمان حک می شود و خاطره ی جمعه های کانون ماندگار در دفتر خاطرات زندگی .

امیدوارم خانواده ی کانون روز به روز مستحکم تر شود و اعضای این خانواده با خلوص نیت بیشتر و با به ثمر رساندن میوه های این خاک گام های بلندی در پایداری و آبادانی این سرزمین بردارند . یا حق 88/05/14

لازم به ذکر است که عصمت دوستی با رتبه 199 در منطقه 3 در کنکور سراسری رشته حقوق دانشگاه شیراز قبول گردیدند من برای عصمت دوستی و همه دانش آموزان سخت کوش دیروز و دانشجویان امروز آرزوی موفقیت ، سلامتی و شادکامی را دارم .

سید غلامرضا یزدان پرست

دبیر زیست شناسی مدیر کانون فرهنگی آموزش واحد لنده علاقمند به وب و برنامه نویسی

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا