چرا من موفق می شوم؟

من « شخصیت قهرمانی » دارم :
چرا که نه؟! …
اگر من موفق نشوم، پس چه کسی باید؟
هدفم را شناختم : هدفی مشخّص ، ارزشمند ، منطقی و در دسترس. هدفی نه ابزار و راه و وسیله!
برنامه ریزی را فرا گرفتم : « رهرُوی آهسته و پیوسته رو » . و فقط یک نقشه ی راه با قطب نمای تعادل و بهبود.
این همه زحمت کشیدم و طاقت آوردم : که « شیوه ی رندان بلاکش » باشد!
چه کسی مثل من، واژه به واژه ، که خط به خط ، که صفحه به صفحه ، که مبحث به مبحث لذّت برد و به پیش رفت؟
چه کسی مثل من، اشتباهاتش را دوست داشت و از آن ها هم چیزی فرا گرفت؟
و چه کسی مثل من، یاد گرفت که چگونه یاد بگیرد و چگونه بتواند؟
اراده کردم و تصمیم گرفتم. تمرکز کردم و زحمت کشیدم. به خود متکّی بودم ، جسارت داشتم و سرسختی ها نمودم.
گاهی معلّم ، گاهی پرستار ، گاهی مربّی ، گاهی مشاور ، گاهی سنگ صبور و گاهی… فرشتگانِ بی بالِ « پدر و مادر » را کنارم داشتم.
دبیرانی توانا داشتم که « طفل گریزپای » را به مکتب آوردند و شمع شدند که روشن شوم!
و انگیزه ، اطمینان و آرامش را همه با هم داشتم و یا که ساختم.
من مزیت « کانونی » بودن را دارم :
تفاوت « آزمون برنامه ای و آموزشی » را با « آزمون سنجشی » دریافتم و در آزمون های کانون آموختم و آموختم.
بیشتر دوستانم را ، رقبای اصلی ام و بهترین ها را نیز این جا حاضر دیدم و رقابتی سخت امّا سالم و شیرین داشتیم!
تستی نزدم مگر با سطحی استاندارد و شناسنامه ای مشخص! که مشابه کنکور.
چه کسی مثل من، در این همه آزمون حاضر شد و بارها و بارها مشقِ کنکور کرد؟
چه کسی مثل من، جعبه ابزاری از انواع مفید و تخصصیِ کارنامه داشت که دیگران حسرت آن بخورند؟
و چه کسی مثل من، همراهی کاربلد ، بی ادعا ، دلسوز و از جنس خودم چون « پشتیبان » داشت!
تا یاد گرفتم که « چه » را « چگونه » بخوانم! چگونه بیاموزم! چگونه به خاطر آورم! و چگونه به کار برم!
مقایسه ای نکردم؛ مگر از سیاهه ی دفتر برنامه ریزی!
رقابتی نکردم و هماوردی نجُستم؛ مگر با خودیِ خود و دیروز خویش. که از « بودن » در مسیر « شُدن » شدم!
و قضاوتی نشدم؛ که ظرفیت و تلاش محک خورد و درصد و تراز، اعدادی بیش نیستند!
« خودآموزی » ها کردم تا به « خودباوری » رسیدم!
سرِ وقت ، به سلامت ، مجهز و آماده در حوالی مقصدم :
کوله باری از روحیه ، آگاهی ، تجربه ، مهارت ، جسارت و خلاقیّت بر دوش دارم.
« استراتژی برتر » دارم : نقطه ضعف من، نقطه قوّت دیگران نیست و نقطه ضعف دیگران، نقطه قوّت من است!
تاکتیکم « تعادل » است و « چند از ده » و تکنیکم « ضرب در منها » و « زمان های نقصانی » .
حتّی « استراتژی بازگشت » دارم!
و هر سه روز، همه ی کتاب ها و جزوه هایم، که کنکور را یک بار می خوانم و جمع می کنم : جمع بندی به « روش سه روز یک بار » .
توشه و ذخیره ی کافی نیز دارم : کتاب خودآموز ، خلاصه نویسی ها ، نکته برداری ها و تست های نشان دارم.
بهترین مشوقین و طرفداران دنیا هم اینجا هستند : خانواده ی فداکارم، دوستان هواخواهم ، دبیران دلسوزم و پشتیبان پیگیرم.
سکّوهای این استادیوم، همه موفقیتِ من را فریاد می زنند : به پیش قهرمانِ ما !
و اینک عازم کنکورم!
اگر من موفق نشوم؛ پس چه کسی باید؟
من کانونی ام /  

روزِ کنکور، با برنامه سر جلسه حاضر خواهید شد و برای تک تکِ دروس، استراتژیِ مختص به خودتان را دارید!
روش چند از ده را می شناسید و از آن الگو گرفته اید.
به تکنیک های ضربدر منها و زمان های نقصانی مسلطید و استراتژی بازگشت دارید!
شما از قبل به این رسیده اید که چه سوالاتی را می توانید پاسخ دهید و از کنارِ کدام سوال ها باید عبور کنید!
تکلیفتان با سوالاتِ شک دار معلوم است!
فرمِ سوالات برای شما آشناست و غافلگیر نخواهید شد.
حتی دامِ آموزشی ، اشتباهِ متداول و سوالِ دشوار، هیچ کدام مانعِ موفقیت شما نخواهند بود!
بله، شما همه ی این ها را قبلا آموخته اید و فقط باید روز کنکور هم رعایت کنید. اما موارد اندکی هم هست که که توجه به آن ها
در این روزهای پایانی، ضروری می باشد :
از هم اکنون ساعتِ بدن خود را مطابق با روز و شبِ قبل از کنکور عادت دهید و زمانِ خواب ، بیدار شدن ، صبحانه ، ناهار و شام
را تنظیم نمائید.
اندکی از ساعاتِ مطالعه ی خود بکاهید و در این روزهای آخر، استراحت بیشتری کنید تا قوای جسمی و روحی خود را
برای روزِ کنکور، حفظ و تقویت کنید.
به هیچ عنوان در این هفته و روزِ قبل از کنکور، سراغِ مطالب جدید و مباحثِ دشواری که قبلا کار نکرده اید یا هعچنان
ضعف دارید، نروید و بی جهت ذهنِ خود را آشفته نسازید.
تورقِ سریع اما با آرامشِ کتاب درسی ، جزوه و پاسخ تشریحیِ کتاب های زرد، بهترین روش مطالعه ی هفته ی آخر می باشد.
خلاصه نویسی ها ، کلاسور ارزیابی ، کتاب خودآموزی ، کتاب هفت کنکور ، فلش کارت ها ، منابع مربوط به شکل ها و نمودارها
و جمع بندی های سایتِ کانون هم بهترین منبع و کمک مؤثر خواهند بود!
درصدی را هم به این که روز کنکور در درسی با سوالات دشوار روبرو شوید، اختصاص دهید و از هم اکنون استراتژیِ روانی و
رفتاری خود را برای مواجهه با این موضوع بچینید.
در این روزهای پایانی، کمتر با دوستانتان در تماس باشید و از گفتنِ صحبت های حساسیت برانگیز و استرس زا و شنیدن و
باورِ شایعات بی اساس پرهیز کنید!
در فکر فرو نروید ، رویابافی نکنید و خود را با مرورِ یادداشت ها و خلاصه ها مشغول نمائید. باور کنید این نتیجه ای که
این قدر به آن فکر می کنید، به همین که زیاد به آن فکر نکنید، بستگی دارد !!
و نهایتا دوست عزیز! کنکور، یک پایان نیست! ابتدای مسیری مهم تر و دشوار تر است که اگر به بعد از آن نیندیشی و برنامه ای نداشته باشی، موفقیّتِ امروزت در کنکور، ضامنِ موفقیتِ فرداها نخواهد بود و چه بسا افرادی که چون هدف دارند و به توانایی های خود و هدفشان ایمان دارند، از شکستِ کوچکِ امروزشان در کنکور، پلی می سازند برای موفقیتِ بزرگ تر در آینده و از خیلی از رتبه های برتر از خودشان در کنکورِ امروز، در کنکورِ زندگی پیشی می گیرند  

مجید رادفر