زنی بعد از پیوند حنجره، صدایش را بازیافت

زنی در آمریکا بعد از یک عمل جراحی کم سابقه پیوند حنجره، موفق شد پس از یازده سال صحبت کند.

این عمل جراحی در ایالت کالیفرنیا انجام شده و "برندا جنسن" آن را معجزه ای می داند که موجب احیای زندگی او شده است.

سیزده روز بعد از این عمل جراحی خانم جنسن که ۵۲ ساله است، توانست اولین کلمات را بعد از یازده سال بر زبان آورد: "صبح بخیر، من می خواهم به خانه بروم".

این اولین بار است که حنجره و نای انسان به طور همزمان پیوند زده شده است.

تنها یک بار قبل در سال ۱۹۹۸ میلادی در بیمارستانی در کلیولند آمریکا، جراحان موفق شده بودند که پیوند حنجره را با موفقیت انجام دهند.

از سال ۱۹۹۹ میلادی که حنجره خانم جنسن در حین یک عمل جراحی آسیب دید، او دیگر قادر نبود بدون استفاده از ابزار پزشکی صحبت کند.

استفاده از لوله باز کننده مسیر تنفس، به بافت های گلو صدمه زده و تنفس او را مختل کرده بود.

از آن موقع خانم جنسن دیگر نمی توانست بو غذا را متوجه شود یا طمع غذا را بچشد، فقط می توانست به کمک این لوله از طریق نای خود تنفس کرده و با کمک یک دستگاه صوتی الکترونیکی صحبت کند.

جراحی کم سابقه

در ماه اکتبر سال ، جراحان دانشگاه کالیفرنیا (دیویس)، حنجره، غده تیروئید و شش سانتیمتر از نای یک اهدا کننده را از گلوی او خارج کردند. سپس در یک عمل جراحی که هجده ساعت به طول انجامید این اعضاء را به گلوی خانم جنسن پیوند زدند.

سیزده روز بعد از این عمل پیوند حنجره، او توانست کلماتی را با صدای گرفته بیان کند اما حالا می تواند به راحتی و برای مدت طولانی صحبت کند.

خانم جنسن که اکنون می تواند دوباره به طور طبیعی غذا بخورد می گوید که به سختی تمرین می کند تا عضلات مربوط به بلعیدن غذا را در گلوی خود تقویت کند.

پروفسور مارتین، استاد دانشگاه در لندن که یکی از اعضای تیم جراحی هم بوده، می گوید: "حنجره یکی از پیچیده ترین اعضای عصبی-عضلانی بدن است."

او افزود: "ما یاد گرفتیم طوری اعصاب را ترمیم کنیم که حتی اعضای پیچیده بدن را هم دوباره فعال کند، این موفقیت به پیشرفت عمل پیوند صورت کمک می کند و در زمینه پیشرفت مهندسی بافت هم بسیار مهم خواهد بود."

با این همه عمل پیوند حنجره هرچند که کیفیت زندگی را بهتر می کند، اما موجب نجات از مرگ نخواهد شد. همه افرادی که عضو پیوندی دریافت می کنند، باید تا آخر عمر خود از داروهایی استفاده کنند که موجب می شود بدن عضو پیوند شده را جسم خارجی محسوب نکرده و دستگاه ایمنی بدن با آن به عنوان یک مهاجم برخورد نکند. این داروها می تواند باعث کاهش طول عمر شود.

یکی از دلایلی که تیم جراحی، خانم جنسن را برای این عمل پیوند مناسب تشخیص دادند این بود که او از چهار سال قبل تاکنون به دلیل پیوند لوزالمعده و کلیه از این داروها استفاده می کند و بدنش نشان داده است که با پیوند عضو مشکلی ندارد.

پروفسور پیتر بلافسکی یکی از اعضای تیم جراحی خانم جنسن می گوید که برندا یک کاندیدای استثنایی برای این پیوند بود، چون که او به شدت انگیزه این کار را داشت.

بخش علمی بی بی سی